Berlage’s Symphony

Dit charmante appartement ligt tussen het Apollo House en het Olympisch Stadion, midden in het door architect Hendrik Berlage ontworpen stadsplan ‘Amsterdam Zuid’.

Direct op de kosmopolitische Beethovenstraat stapt u een lobby binnen, die alleen toegankelijk is voor u.
De entree van het appartement is gelegen op de tweede verdieping en geeft toegang tot een gerieflijke foyer, waarin u alle ruimte heeft gasten te ontvangen.

Vanaf hier neemt u uw eigen trap naar boven naar uw grote, ruime hal, die zich op de derde etage bevindt.

Door de in het midden geplaatste glazen deuren stapt u de grote woonkamer binnen. De kamer heeft aan de voorkant een erker, typerend voor de architectuur van de Amsterdamse school. In de middag stroomt zonlicht de kamer in, terwijl de dubbele ramen ervoor zorgen dat de rust binnen niet verstoord wordt. Door de royale afmetingen van de kamer is er plaats voor zelfs de grootste zitmeubels, en dus voor luxueus comfort.

Aangrenzend aan de zitkamer bevindt zich een lichte, ruime eetkamer, waar gemakkelijk plaats is voor twaalf gasten. De twee kamers worden gescheiden door ingebouwde kasten die typerend zijn voor de Amsterdamse School. De kasten combineren buitengewoon veel kastruimte met decoratieve elegantie en definiëren daarmee de afscheiding en de functionaliteit van beide kamers. In het midden gelegen schuifdeuren zorgen voor meer privacy indien gewenst, terwijl ze het open en zonnige karakter van het huis benadrukken.

De vloeren op de eerste twee verdiepingen zijn van massief Belgisch eiken, met een plankbreedte van 22 cm. Zulke vloeren zorgen voor warmtebehoud en geluidsisolatie en voor eenheid tussen de ruimtes.

De lichte keuken van dit huis geeft toegang tot het achterbalkon, wat enthousiaste koks de mogelijkheid geeft hun eigen verse kruiden en zelfs wat zomergroente van eigen kweek te gebruiken. Goede afmetingen en een groot raam waardoor veel licht binnenkomt, maken dit een praktische en ruime keuken.

De privégedeeltes van dit historische appartement bevinden zich alle op de derde en vierde etage. De eerste slaapkamer bevindt zich op de derde verdieping aan de voorkant van het huis. De bescheiden afmetingen van deze kamer betekenen dat deze ruimte geschikt is als tweepersoonsslaapkamer of als study. Een badkamer voor gasten maken dat deze kamer ook uitstekend geschikt is voor logees.

Als u de derde verdieping verlaat en de trap opgaat, komt u op de bovenste verdieping van het appartement. Hier vindt u de grote slaapkamer, de badkamer, en een walk-in-closet, evenals een was ruimte en toebehoren. Een groot terras van 49m2 garandeert luxe en grandeur en laat u genieten van de natuur, zelfs al woont u midden in het culturele centrum van Amsterdam. Het terras laat zich gemakkelijk transformeren in een privéoase, dankzij de houten omheining rondom. De zon komt hier op aan de achterkant en gedurende de zonnige tijd van het jaar is hier de hele dag zon.

De grote slaapkamer, met zijn aangrenzende walk-in-closet, is ontworpen met het oog op maximum gebruik van ruimte én veel bergruimte. Het ochtendlicht stroomt ’s morgens de kamer binnen door de grote ramen, en zorgt voor een warm gevoel en een zonnig ontwaken. De eigen terrasdeuren geven direct toegang tot het magnifieke terras, een echt zeldzaam en daarom waardevol aspect van dit huis.

In de ruim bemeten badkamer op deze verdieping, met een diep bad, een grote inloopdouche, dubbele wasbakken en een wc, wordt het gevoel van luxe en comfort voortgezet.

Bron – Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed – Ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap – ‘Plan Zuid in Amsterdam beschermd stadsgezicht’, 5 Oktober 2017.

cultureelerfgoed.nl

Architect H.P. Berlage kreeg ruim 100 jaar geleden de opdracht van de gemeente Amsterdam om voor het gebied ten zuiden van de De Lairessestraat en de Pijp een nieuw uitbreidingsplan te maken.

Zijn ‘Plan Zuid’ voorzag in grote aantallen kwalitatief goede woningen, waaraan in de beginperiode van de 20ste eeuw grote behoefte was. Berlage besteedde veel aandacht aan een goed en mooi ontwerp van deze stadsuitbreiding. Dit uitte zich in het stratenpatroon met brede lanen en smalle, soms knikkende straten, imposante en intieme pleinen, en bruggen die de wijk verbonden met de negentiende-eeuwse stadsdelen.

Hij plaatste de openbare en grotere gebouwen op centrale punten, wat bijdroeg aan het monumentale karakter van het gebied. Zijn ‘masterplan’ werd verder ingevuld door andere architecten, onder streng toezicht van een speciale bouwbegeleidingscommissie.

Daardoor oogt Plan Zuid toch als een eenheid. De gevels met versieringen in baksteen en natuursteen, de steile pannendaken en torens op hoeken van straten en pleinen zijn grotendeels in de stijl van de Amsterdamse School. Plan Zuid wordt internationaal gerekend tot de belangrijkste stedenbouwkundige plannen uit de eerste helft van de twintigste eeuw.

Tekst: Simon Andrew en Dr. Abigail R. Esman
Fotografie: Marie-José van den Ende

Beeld op brug: Beeld van Robbenkop in de golven, Hildo Krop 1925